Hans Vermeulen op 84 jarige leeftijd overleden.

Dinsdag 15 maart is ons oud lid, bestuurder en 12 jaar de man achter de grote trom, Hans Vermeulen in het Beatrix Verpleeghuis overleden. Hans was al lange tijd ziek, lang heeft hij de kanker kunnen onderdrukken en was Hans optimistisch.  Maar afgelopen weekend stak die verschrikkelijke ziekte weer in alle hevigheid de kop op. Morfine heeft de pijn nog een beetje dragelijk gemaakt, dinsdag is hij uiteindelijk overleden. Gelukkig is hem langer lijden gespaard gebleven.

Hans was schilder van beroep en begon in 1997 op 60 jarige leeftijd met hoorn spelen. Hij kreeg les van Ietsje Bontekoe. Hoorn is een moeilijk instrument en dat ervaarde Hans ook, maar uiteindelijk kon hij meespelen in het leerlingen orkest van Pieter Aafjes. Ook op de ludieke avonden speelde Hans zijn partijtje op de hoorn en excelleerde zelfs als rechercheur de Cock tijdens de ludieke act “moord in de Harmonie”.

Maar de repetities op de zaterdagmorgen waren moeilijk te combineren met zijn andere grote hobby, waterpolo, ook op de zaterdagmorgen. Hans was een verenigingsmens en Pieter Aafjes vond hij een geweldige vereniging. Daar hoorn spelen in het grootorkest geen optie was voor Hans en er een vacature was voor de grote trom, werd dat zijn instrument in het orkest. Tijdens de ledenvergadering van 1999 werd hij gekozen als algemeen bestuurder. Deze functie vervulde hij t/m 2012. Net als de rest van de familie Vermeulen, zijn zoon Hans, broer Theet met z’n dochter Esther, ontpopte Hans zich als een echt Pieter Aafjes mens. Verbouwingen, schilderen van het gebouw, dit was aan Hans wel toevertrouwd. Een nieuwe bibliotheek achterin het repetitielokaal werd onder zijn leiding gerealiseerd, zo ook de verbouwing van de peuterzaal tot lesruimte en opslagruimte voor rommelmarktspullen. Toen het voor Jo Vermeulen het rommelmarktgebeuren allemaal te veel werd, nam Hans zijn taak als Rommelmarktmeester over. Spullen werden door hem opgehaald en tijdens de grote dag van de rommelmarkt, was hij de coördinator en aanspreekpunt. Dit vond hij geweldig, een rol die hem op het lijf was geschreven. Het was in die tijd ook een echte gezellige verenigingsdag, waar hij volop van genoot. Hij betreurde het dan ook ten zeerste toen dit werd afgeschaft.

Vervoer van de slagwerkinstrumenten, Hans reed meestal de kar. Ook bij de weekenden van het leerlingen ( nu midden) orkest in Tuil was Hans van de partij. Vooral als er in het zwembad een partijtje waterpolo werd gespeeld, zat Hans weer gauw in zijn rol als waterpolodocent.  Tijdens zijn lidmaatschap heeft Hans veel betekend voor onze vereniging, als muzikant, bestuurder, klusjesman en vooral verenigingsmens.  Daar zijn wij dankbaar voor.

Wij wensen Hans en  Corine, kleinkinderen David en Fabian en rest van de familie veel sterkte met dit grote verlies. Wij zullen Hans nooit vergeten en hij zal in de geschiedenis van Pieter Aafjes blijven voortleven.

Mari Woerdenbach